Annemarie Wisse  (1970)

Annemarie Wisse studeerde af aan de Amsterdamse Toneelschool (1994) en speelde tot 2001 bij diverse gezelschappen. Samen met o.m. Shireen Strooker maakte ze op basis van improvisatie voorstellingen en zo begon Wisse te schrijven voor theater. Ze bewerkten ook samen een Franse komedie met Peter Tuinman en Lieneke le Roux in de hoofdrollen. Naast het spelen ging Wisse zelfstandig schrijven. Voor haar tekst ‘Vers uit de doos’ kreeg ze een eervolle vermelding bij de editie van Hollandse Nieuwe 2004. Ze schreef tussen ander werk door voor De Parade, jeugdvoorstellingen, Het Land van Ooit. In 2019 studeerde ze onder begeleiding van Magne van den Berg af aan de Schrijversvakschool. Wisse schrijft komedies die slecht aflopen. Naast haar werk als presentatietrainer speelt ze in kortlopende voorstellingen, hier en daar wat voor TV en schrijft.

 

Annemarie heeft haar toneeltekst ‘In de Lift’ ingestuurd naar theaterbolwerk PUNCH:

 

Frederiek en Biniam zitten klem. Frederiek is alleenstaande moeder en onderweg naar een presentatie die voor haar een ‘gamechanger’ gaat zijn. Ze moet haar zoontje, dat haar nodig heeft, steeds even in de wacht zetten. Ze heeft het voor elkaar gekregen dat de CEO uit Frankrijk komt om haar te horen spreken. Eindelijk wat meer geld. Hopelijk wat meer tijd. Biniam werkt in allerlei baantjes om zijn familie te helpen. En moet ook heel erg nodig uit de lift. Maar de lift staat stil en de lift blijft stil.

 

Magne van de Berg over ‘In de Lift’:

“Er komt veel samen in dit plot. Annemarie heeft een stuk geschreven met een goeie spanningsboog, en meerdere emotionele lagen. Je leest het stuk als een spannend boek. Het drama van Frederiek is zeer goed invoelbaar. Feitelijk vraagt de situatie van haar om zich over te geven en te wachten, maar ze doet het tegenovergestelde, en blijft proberen de situatie vanuit de lift te blijven controleren. Vooral de scènes – gesprekken met haar zoon zijn ontroerend. Als personage is ze goed gelukt. Hoe ze zich gedraagt ten opzichte van de situatie en de verschillende personages om haar heen. Het is een vrouw van nu. Concreet en helder. Een tikkeltje hysterisch en erg op zichzelf gericht. Ook de anderen komen redelijk goed uit de verf. Biniam, Jasper, Diederik, en de Centrale. Je weet waar ze voor staan en hoe Frederiek zich ten opzichte van hen verhoudt. Het stuk is in die zin helder. De situatie en de personages. Daarnaast lopen de dialogen mooi en moet ik er vaak om lachen. Maar het raakt me ook, wanneer ik de spagaat van Frederiek voel tussen haar ambitie en haar moedergevoelens. Tussen haar scoringsdrift en medemenselijkheid. Tussen haar vrouw-zijn, zeg feminisme, en vrouwelijke onderdanigheid. Ook het verschil in status ten opzichte van de laaggeletterde bij de centrale en de illegaal in de lift. Het is een spannend en gelaagd stuk geworden, op sommige momenten zelfs een pageturner. Daarvoor applaus, maar wat ik met name goed vind is dat het heel speelbaar is. Je voelt en leest wat acteurs met deze rollen aankunnen. Dat vind ik een grote verdienste, dat de schrijver zo schrijft dat een personage gaat leven, dat je als acteur geen halsbrekende toeren hoeft uit te halen, omdat het er op papier al staat, en je als lezer (of publiek) de situatie heel helder voor ogen hebt.”

​

Theatrale lezing 'In de lift' met Keja Klaasje Kwestro & Roy Keneza door PUNCH:

​